କଥା ଓ କାହାଣୀ

ମୁଁ ବାର ବାର କହିଛି ଟ୍ରେନ ରେ ପାଇଖାନା ପାଖରେ ସିଟ ରିଜର୍ଭ କରିବନି | ମୁଁ ପାଇଖାନା ଦୁଃର୍ଗନ୍ଧ ସହ୍ୟ କରିପାରେନି | ଟ୍ରେନ ନାଁ ଟା ନନ୍ଦନ କାନନ ଏକ୍ସପ୍ରେସ ହେଲା ବୋଲି କଣ ଏଥିରେ ଯିଏ ଯିବ ପଶୁଙ୍କ ପରିଯିବ ?

କଥା ଓ କାହାଣୀ

ଏ ଯେଉଁ ବେଳର କଥା ସେତେବେଳକୁ ସିନେମା ହଲ ସବୁ କିଛି କିଛି ଆରମ୍ଭ ହୋଇଯାଇଥିଲେ ।  କିନ୍ତୁ ରଙ୍ଗମଂଚର ମଧ୍ୟ ଭଦ୍ର ସମାଜରେ ଆଦର ଥିଲା । କାଠ ଚୌକୀରେ ବସି ବାବୁଭାୟା ଲୋକ ସସ୍ତ୍ରୀକ ଓ ସପରିବାର ଆସି ଓଡିଆ ନାଟକ ଟିକେଟ କରି ଦେଖୁଥିଲେ । ଉପଭୋଗ କରୁଥିଲେ ।

କଥା ଓ କାହାଣୀ

ଗତ ଶତାବ୍ଦୀର ଷାଠିଏ ଦଶକରେ ଆମର ପିଲାଦିନଟି କଟିଥିଲା ଗୋଟେ ଗାଁରେ । ବାପା ସେଠି ଚାକିରୀ କରୁଥିଲେ ଶିକ୍ଷକ ଭାବରେ । ସେତେବେଳେ ଗାଁଟି ପଙ୍କ କାଦୁଅ ଓ ସାପବେଙ୍ଗ ଅଧ୍ୟୁଷିତ ଥିଲା । ବିଜୁଳୀ ଲାଇନ୍ ଆସି ନଥିଲା । ସନ୍ଧ୍ୟା ପରେ ଅନ୍ଧାରର ରାଜୁତି ଥିଲା ସବୁ ଆଡ଼େ ।

କଥା ଓ କାହାଣୀ

ଜୁଲାଇ ମାସର ହାଲୁକା ତତଲା ରାତି, କ୍ଲବଘର ଛାତଉପରେ ହେଁସଟେ ପାରି ଶୋଉଥିଲୁ ଆମେ ପାଂଚଜଣ । ମଝିରେ ବାଇନଭାଇ, ବାଁ ପଟେ ହରି ଆଉ ଲିଟୁ , ଡାହାଣ ପଟକୁ ମୁଁ ଆଉ କଟି ।

କଥା ଓ କାହାଣୀ

ମେଡିକାଲ କଲେଜର ଲାବୋରେଟରୀ ଟେବୁଲରେ ପଡିଥିଲା କଙ୍କାଳଟିଏ । କ୍ୟାନସର ସ୍ପେସାଲିଷ୍ଟ ଅର୍ଣ୍ଣବ ପଏଣ୍ଟରରେ ସ୍ପର୍ଶ କଲେ କଙ୍କାଳକୁ । ହଠାତ୍ ଅନୁଭବ କଲେ ଏକ ବିଜୁଳି କରେଣ୍ଟ ଖେଳିଗଲା ତାଙ୍କ ସମଗ୍ର ଶରୀରରେ । କେହିଜଣେ ଛାତ୍ର କହିଲା--ସାର୍ କଙ୍କାଳକୁ ନେଇ ପାଠ ପଢିଲା ବେଳେ ମାଟି ତଳୁ ସଦ୍ୟ ଏକ ଫସିଲ ଆବିଷ୍କାର କଲା ପରି ଲାଗୁଛି

କଥା ଓ କାହାଣୀ

କାନ୍ଦର ଲହରୀ ଭାସି ଆସୁଥିଲା ଗେଟ୍ ଯାଏ । ସ୍କୁଟିକୁ ଷ୍ଟାଣ୍ଡରେ ରଖୁ-ରଖୁ ଥାନା ବାରଣ୍ଡାରୁ ହୋ-ହଲ୍ଲା ଶବ୍ଦ ତାଙ୍କ କାନରେ ପିଟି ହେଲା ,ବିରକ୍ତ ହୋଇଗଲେ ଦୀପ୍ତି ମେଡମ୍ ।